Troost
Hopelijk herinnert de familie zich dit moment
Omringd door haar man, kinderen en kleinkinderen wordt mevrouw naar de begraafplaats gedragen.
De kleindochter loopt voorop met de foto van oma in haar hand. Daarnaast haar zusje met het engeltje, dat oma altijd op haar nachtkastje had staan. Haar kinderen begeleiden haar, hun kleding is afgestemd op haar lievelingskleur. Daarachter loopt haar man, hun familie en vrienden. Het is gelukkig droog en zonnig, want het tempo is traag en we moeten een best een stukje lopen naar de begraafplaats.
Tijdens de uitvaartdienst hoorde ik dat ze van muziek hield, daarom zat ze bij een koor. Ook het koor loopt mee in de stoet. Even is het stil, maar dan begint het koor de liederen te zingen waar ze zo van hield. Voorbijgangers stappen van hun fiets af, blijven staan om te luisteren. Een prachtig moment en het geeft me kippenvel. Mijn camera klikt en ik leg alles vast: het engeltje, de kleur roze, de rouwstoet, het zingende koor, de mensen die staan te kijken, de zon door de bladeren. Hopelijk kan de familie zich dit later herinneren, zodat ze zich kunnen laten troosten door dit mooie moment.